Wilgoć to najczęstsza przyczyna kłopotów technicznych z obiektem budowlanym, zarówno w trakcie budowy, jak i jego eksploatacji. Nie da się jej do końca wyeliminować, ale np. dzięki regularnym pomiarom można utrzymać jej poziom w dopuszczalnych granicach przez cały okres użytkowania budynku.
Prowadząc szczegółowe pomiary wilgotności dachu zwykle stosuje się kombinację różnych metod badawczych. Ważne, by analizy prowadzić systematycznie i bez zbędnego pośpiechu.
Niemal każdy związny z zawilgoceniem problem objawia się charakterystycznym i rzucającym się w oczy wykwitem, który może być pomocny w interpretacji przyczyn.
Tradycyjna metoda sprawdzenia czy dach cieknie czy nie, sprowadza się do zalania połaci dachowej wodą o głębokości ok. 75 mm (lub głębszą). Takie rozwiąznie ma jedną, poważną wadę. Jeśli nie uda się utrzymać wyznaczonego, stałego poziomu wody, nie będzie można zidentyfikować miejsca przecieku. Poza tym, na zaizolowanym dachu, podłoże po takiej próbie może pozostać wilgotne i trudne do całkowitego osuszenia.
Coraz częściej powłokę dachową stanowią membrany płynne, a co za tym idzie pojawia się potrzeba sprawdzenia, czy podłoże, na które zostanie naniesiona taka membrana, jest suche. Można to zrobić stosunkowo łatwo i niedrogo, stosując metodę impedancji. W Stanach Zjednoczonych i Anglii jest ona praktykowana z powodzeniem już od 25 lat.
Jeżeli izolacja zamoknie, zmieniają się jej parametry elektryczne. Dzięki metodzie impedancji można to sprawdzić od zewnetrzej (górnej) strony, bez potrzeby przekłuwania membrany. Podstawowe urządzenie badawcze, stosowane w takiej sytuacji, składa się z dwóch gumowych elektrod, które transmitują sygnał o niskiej częstotliwości poprzez pokrycie dachu do podłoża, mierząc elektryczną impedancję materiału znajdującego się pod membraną. Im wyższy poziom wilgoci, tym wyższa impedancja. Wynik jest sygnalizowany dźwiękowo i wizualnie na urządzeniu. Miejsce przecieku można zlokalizować przesuwając instrument wzdłuż dachu, podążając za silniejszym sygałem.
Na rynku dostępne są dwa typy instrumentów stosowanych do badania metodą impedancji:
Do badania niewielkich powierzchni, np. wokół detali, stosuje się niewielkie urządzenie nazywane RWS-Dach. Wyposażone w teleskopową rączkę, jest wygodne i łatwe w użyciu.
Do poważniejszych operacji można używać większego Dec Scanera zaopatrzonego w koła. Jego szerokość jest równa szerokości standardowej rolki izolacji bitumicznej, a waga nie przekracza 10 kg. Zwykle jest popychany wzdłuż powierzchni dachu niczym kosiarka do trawy.
Oba modele są wyposażone w baterie i nie wymagają podłączania kłopotliwych kabli Badanie przeprowadza się na suchej powierzchni dachu. Przed rozpoczęciem pracy powinno się także zweryfikować poziom baterii, skalibrować urządzenie „na sucho” oraz określić głębokość planowanego badania. Ważne, by badanie było przeprowadzone systematycznie – instrument powinien „przeskanować” całą powierzchnię dachu. zasilających.
Przy wiekszych powierzchniach dopuszcza się badanie selektywnie wybranych fragmentów pokrycia. Takie miejsca trzeba jednak dobrze, czyli regularnie rozplanować. W takiej sytuacji wprowadza się dodatkwe ryzyko, że nie wszystkie zawilgocenia zostaną zidentyfikowane. Miejsca potencjalnych przecieków można zaznaczyć bezpośrednio na powierzchni dachu lub nanieść je na projekt.
Jeżeli badanie wykaże występowanie dużych powierzchni zawilgoconych, może to oznaczać, że na obiekcie występuje problem z kondensacją, a nie z przeciekami wywołanymi np. deszczem.
Omówiona powyżej technika badania jest metodą nieniszczącą, ponieważ nie zakłada ona naruszania membrany dachowej. Może być stosowana w budynkach nieogrzewanych. Pozwala stosunkowo szybko sprawdzić duże powerzchnie dachowe. Przy użyciu Dec Scanera można w jeden dzień „przebadać” nawet 10 tys. metrów kwadratowych dachu.
Trzeba jednak pamiętać, że nie na wszystkich rodzajach dachów można ją zastosować. Dobrze sprawdza się na membranach bitumicznych, PVC, TPO (w pojedynczej warstwie). Nie zadziała natomiast na powierzchniach takich jak: metal, EPDM i membrany bitumiczne pokryte elementami metalowymi.
Metoda ta nie wskazuje dokładnie miejsca przecieku, a tylko idenyfikuje miejsce w pobliżu przecieku. Dlatego tak ważna jest prawidłowa interpretacja wyników.
Opracowanie: Redakcja IzoForum
Źródło: Tramex
nr katalogowy 08040
nr katalogowy 08021
