Instalacje przeciwoblodzeniowe rynien i dachu
W sytuacji, gdy opady śniegu są obfite albo kilkakrotnie w ciągu sezonu dochodzi do jego topnienia i zamarzania, zagrożenie przybiera formę oblodzenia rynien i rur spustowych, które mogą się urwać pod ciężarem zalegającego śniegu i lodu. Zwisające z krawędzi dachu sople straszą oberwaniem w najmniej spodziewanym momencie przechodzących pod nimi ludzi. Natomiast zatkane lodem rynny nie odprowadzą wody w momencie odwilży. Zwały śniegu topią się wówczas na dachu, a zgromadzona tam woda nie ma ujścia, wskutek czego penetruje warstwy dachu, zacieka po ścianach, powodując przecieki, wilgoć w pomieszczeniach budynku itp.
System przeciwoblodzeniowy tworzą elektryczne kable grzejne. Ich pracę kontroluje sterownik mikroprocesorowy, w oparciu o dane z czujników wilgoci i temperatury. W przypadku, gdy temperatura ogrzewanej powierzchni spada poniżej ustawionych danych, np. 0oC, a wilgotność powietrza jest odpowiednio wysoka, sterownik włącza ogrzewanie. Gdy warunki pogodowe się poprawiają, system przestaje pracować, redukując do minimum koszty eksploatacji instalacji przeciwoblodzeniowej.
Instalacje przeciwoblodzeniowe mogą być zastosowane w następujących miejscach:
– połacie dachów nad rynnami,
– rynny dachowe zewnętrzne,
– rynny wewnętrzne na dachach wielospadowych,
– rury spustowe,
– zlewnie wód.
Systemy grzewcze mogą być zainstalowane na niemal wszystkich rodzajach dachów. Ułożone wzdłuż krawędzi dachu skutecznie zapobiegną nagromadzeniu śniegu i lodu. Zainstalowane w rynnach zapewnią ich drożność oraz zapobiegają uszkodzeniom dachu i fasady budynku spowodowanych przez oblodzenie i niekontrolowany spływ wody.
System przeciwoblodzeniowy może być instalowany zarówno podczas budowy, jak i przy okazji remontu budynku. Kable grzejne muszą być trwale zamocowane za pomocą taśm montażowych lub zacisków rozmieszczonych, co około 25-30cm. Dla większego bezpieczeństwa działanie systemu uzupełniać powinny płotki śnieżne, umiejscowione w odległości 50cm od krawędzi dachu na wysokości górnych krańców kabli grzejnych.
Kable należy układać w postaci pętli przebiegających naprzemiennie: w dół i w górę, obejmujących pas o szerokości około 50cm licząc od krawędzi dachu. Instalowanie kabli w poprzek powierzchni dachu jest niedopuszczalne. Ponieważ instalacja dachowa narażona jest na bezpośredni wpływ czynników atmosferycznych, kable muszą być zamocowane w sposób trwały i zapewniający utrzymanie właściwych odstępów.
W celu ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi, bezpośrednim działaniem słońca lub zasypaniem przez liście, kable grzejne mogą być przykryte dodatkowym poszyciem z tego samego materiału, z którego wykonany jest dach.
W przypadku rynien i kanałów wewnętrznych kable grzejne układa się podobnie jak w instalacjach dachowych, w formie pętli przebiegających w obu kierunkach, aż do uzyskania wymaganej mocy cieplnej. Ze względu na znaczną szerokość, w rynnach tego typu zaleca się stosować taśmy montażowe (przytwierdzane na klej lub silikon) oraz uchwyty plastykowe mocujące kabel do łańcucha metalowego opuszczonego w rurze spustowej.
Do ogrzewania rury spustowej wykorzystuje się na ogół końcowy odcinek kabla grzejnego ułożonego na połaci dachowej. Ten musi być chroniony przed przecięciem przez ostre krawędzie występujące w rurach blaszanych.
Moc instalacji przypadająca na metr kwadratowy powierzchni dachu (W/m2) zależy od rodzaju konstrukcji dachowej oraz lokalnych warunków atmosferycznych.
Dachy można podzielić na dwie grupy:
– Dachy zimne są dobrze izolowane i charakteryzują się niskim współczynnikiem przenikania ciepła. Gdy słońce topi śnieg, na dachu zimnym powstają sople i nawisy śnieżne.
– Dachy ciepłe, słabo izolowane; na skutek przenikania ciepła z wnętrza budynku następuje topienie śniegu i lodu, wskutek czego woda ze stopionego śniegu spływa w dół i ponownie zamarza przy krawędzi dachu. Sytuacja taka występuje często, gdy strych wykorzystywany jest na cele mieszkalne. Aby zapewnić skuteczność działania przy niskich temperaturach, moc instalacji rynnowej na dachach ciepłych powinna być wyższa niż na dachach zimnych.
Dobór mocy kabli grzejnych montowanych na dachu powinien uwzględniać uwzględnić także rodzaj materiału, z którego wykonane są rynny. Na ogół rynny znajdujące się przy krawędzi dachu zimnego wymagają mocy rzędu 30-60 W/m. Na dachach ciepłych wymagana moc jest większa i wynosi 40-60 W/m. Uzyskanie takiej mocy może wymagać równoległego ułożenia kilku odcinków kabla.
Koszt zakupu kabli grzejnych, sterowania, akcesoriów montażowych do typowej instalacji przeciwoblodzeniowej rynnowej (ogrzewana rynna i rura spustowa) długości 50m nie powinien przekroczyć kwoty 4000–5000 zł, czyli ok. 80–100 zł za 1 mb rynny. Przybliżone koszty eksploatacji wynoszą ok. 10–20 zł za 1 mb instalacji rynnowej.
Są to średnie wartości, uzyskane z działających już instalacji, deklarowane przez producenta systemu kabli grzejnych, Devi Danfoss. Ilość zużywanej energii elektrycznej w konkretnym przypadku może się znacznie różnić, co jest związane z panującymi lokalnie warunkami atmosferycznymi, grubością chronionej warstwy nad kablem, średnicą rynny i rury spustowej oraz typem sterowania itp.
Koszty zainstalowania i eksploatacji są stosunkowo niskie, zwłaszcza, jeżeli weźmie się pod uwagę wydatki związane z ręcznym odśnieżaniem i ewentualnymi uszkodzeniami dachu, do jakich może dojść wskutek nieumiejętnego usuwania śniegu.
Opracowanie: Redakcja IzoForum
